W 1927 r. był prefektem w Błoniu (powiat zachodni warszawski), gdzie pracował w Szkole Podstawowej nr 1 im. Mikołaja Kopernika jako katecheta. Czytaj cały biogram w sekcji Duchowni.

    Przed wojną uzyskał doktorat z prawa kanonicznego. W latach 1924-1931 pracował jako nauczyciel religii w państwowych szkołach powszechnych i średnich ogólnokształcących i zawodowych, a w latach 1935-1939 w prywatnych szkołach średnich ogólnokształcących. Czytaj cały biogram w sekcji Duchowni.

Kazimiera Netczuk z Fijalów (1932-2022)

    Żona Stefana Netczuka, syna Stanisława, wnuka Mikołaja, prawnuka Józefa Jana Netczuka (Gałąź z Piszczanki i ul. Narutowicza). Teściowa Urszuli Świderskiej-Netczuk [1]. Emerytowana nauczycielka w Międzyrzecu Podlaskim [2].

Źródła:
[1] Materiały genealogiczne: zapiski, wspomnienia, rejestry, tablice genealogiczne, Archiwum Genealogiczne Rodu Netczuków, 2012;
[2] Relacje Stefana Netczuka, 2006.

Henryka Alfreda Netczuk z Puszczów (ur.11.03.1947)

    Żona Tadeusza Netczuka. Mama Łukasza Netczuka i Anny. Córka Henryka i Stanisławy z Witkowskich Puszczów z Karniszyna nad Lutą na Zawkrzu (pow. żuromiński, woj. mazowieckie). Urodzona 11 marca 1947 r. w Karniszynie w domu swojej babci Pelagii Witkowskiej z Czyżyków.
    Rodzice gospodarze-rolnicy w Karniszynie. Tata był rolnikiem z Karniszyna, wywodził się z mazowieckiego zubożałego rodu Puszczów/Puszczyków h. Jastrzębiec dziedziczących jeszcze w XVI/XVII w. cząstki ziemskie w Bońkowie k. Szreńska (jako Bońkowscy z przydomkiem Puszcz), a w XVI w. w par. Proboszczowice w Pęszynie Sobkach (jako Czachowscy z przydmokiem Puscz) i Bońkowie Podleśnym.  Wywodzili się z rodu Czachowskich z Czachowa i Czachowa Wielkiego pod Płockiem po: 
- Macieju Czachowskim z przydomkami Kozoba, Synowiec i Puscz, (ok. 1500-1580),  który był z kolei synem Andrzeja Kozoby z Wielkiego Czachowa. Tenże Maciej z Czachowa był synem zmarłego przed 1560 rokiem Andrzeja. W 1560 r. zapisał na Czachowie posag żony Katarzyny, córki Pawła Koziebrodzkiego [6]. Tenże zapewne Maciej, syn Andrzeja Kozoby z Wielkiego Czechowa, wytoczył sprawę 1533 r. Pawłowi, synowi Wacława z Wielkiego Czechowa, o zadanie ran. W 1519 występuje Maciej z Czachowa, który był winien 4 kopy gr w szelągach plebanowi w Proboszczewicach i do tej parafii należał, w 1578 dziedziczyli na Czachowie:  Maciej Synowiec – 1 łan zapewne tożsamy z Andrzejem Synowcem. W Bońkowie w 1531 z kolei występują najprawdopodobniej ci sami Czachowscy ale z przydomkami jako Żyłka/Szylka. Zapewne zadłużenie i konflikty z krewnymi o ziemię doprowadziły tę gałąź do degradacji społecznej. W 1531 i 1578 r. W Olszewie-Stęclach 1 łan dziedziczy Maciej Zila (Żyła) zapewne ten sam Maciej Czachowski Puscz vel Żyła [5]. Przydomek Puszcz należy zapewne wiązać z zadłużeniem gałęzi i utratą ojcowizny, gdyż Czachowscy Puszczowie wchodzą w dobra swych żon i po nich dziedziczą. Puszcz odnosić się zatem może do pustki - ogołocenia z ojcowizny rodowej w Czachowie;
- Andrzeju Puszczu, synu Macieja, po którym w 1535 r. w Bońkowie Podleśnym została wdowa dziedzicząca 1 włókę i 1/2 ćwierci folwarku [8] [9];
- Albercie/Wojciechu Czachowskim Pusczyku synu Macieja Czachowskiego Puscza, dziedziczącym pół włóki w Pęszynie Sobkach  w 1578 r. [7]. Z parafią Lutocin związani są wcześniej, bo już w "1443 Jan i Mikołaj z Czachowa zastawiają Świętosławowi Skłodowi z Pęszyna całą swoją część we wsi Seroki (par. Lutocin!) w 13 1/2 kopach gr na 3 lata pod przepadkiem (MK 337, 124); (...) [10];
- Potomkach Czachowskich Puszczów/Puszczyków z Bońkowa Podleśnego, gdzie w XVIII w. noszą już nazwisko Bońkowski raz tylko wystęujące z przydomkiem Puszcz w 1689. Z akt metrykalnych parafii w Szreńsku zachowały się dwa odpisy Puszczów. W skorowidzu akt z lat 1682-1807 przez pomyłkę wpisano Pulcz zamiast Puscz [Puszcz]: Mateusz Puscz (Pulcz), jak widnieje w oryginalnym akcie, żonaty z Anną miał córkę Maryannę Puscz urodzoną 19.03.1698 (akt nr 52) w Bońkowie Podleśnym. Potem przydomek Puscz znika niemalże całkowicie z akt metrykalnych w Szreńsku, z wyjątkiem Mikołaja Puszcza i ww. Mateusza. Mikołaj przy ślubie wzmiankowany jest jako Puscz vel Bońkowski w Bońkowie Podleśnym. Występują natomiast w ich miejsce Bońkowscy w Bońkowie (oprócz Bońkowskich z Liberadza i Szreńska), m.in. dzieci Mateusza i Anny pisanych jako Bońkowskich bez przydomku Puszcz [12]:
Mateusz/Maciej Bońkowski vel Puscz (ok. 1660-25.04.1737 w Bońkowie jako Bońkowski)
x Anna Jankowska (ok. 1665 -02.12.1717 lub 22.09.1724 lub 20.09.1738 r. w Bońkowie jako Anna Bońkowska):
- Maryanna Bońkowska *29.12.1687/22 Bońkowo +22.09.1693/76 Bońkowo Podleśne
- Jan Bońkowski *18.05.1690/28 Bońkowo
- Józef Bońowski *15.03.1693/35 Bońkowo
- Stanisław Bońkowski *01.05.1695/40 Bońkowo
- Maryanna Puscz *19.03.1698/52 Bońkowo Podleśne +przed 1707
-  Agnieszka Bońkowska *18.01.1702/ Liberadz
- Ewa Bońkowska *08.01.1705/18 Bońkowo
- Maryanna Bońkowska *24.01.1707/28 Liberadz
- Mikołaj Bońkowski Puszcz *06.12.1708/37 Bońkowo + 20.01.1787
x  Rozalia Wąsowska
    - Maryanna Bońkowska *19.03.1741
    - Michał Bońkowski *29.09.1746 + 29.01.1807
    - Zofia Bońkowska *19.04.1750
    - Marianna Bońkowska *15.08.1752
    - Józef Bońkowski *24.03.1756 + 08.08.1761
    - Wojciech Bońkowski *22.04.1759
- D. Jakub Bońkowski *29.04.1714/52 Bońkowo
- Franciszek Bońowski *15.10.1715/56 Bońkowo.
Ponadto występują rónolegle:
Wawrzyniec Bońkowski
x Marianna Peska 1682/90:
oraz
Wawrzyniec Bońkowski
x Marianna Ługoska śl. 1686/92
Zarówno Marianna Peska jak i Ługoska mogły pochodzić z parafii Lutocin i Bieżuń, gdzie wóczas rodziny te występują. Nie wykluczone że ten Wawrzyniec Bońkowski (Puszcz) to późniejszy Wawrzyniec Puszcz z Zimolzy, jak również:
Maciej Bońkowski
x Anna:
- Ewa Bońkowska *21.12.1701 Bońkowo
oraz
Mateusz Bońkowski
x Jadwiga:
- Michał Bońkowski *29.09.1690/28 Bońkowo.
Ponieważ nie ma możliwości odtworzenia pełnej lini wywodowej Bońkowskich z Bońkowa z uwagi na brak akt metrykalnych sprzed 1682 r. w Szreńsku i z nieistniejącej parafi w Bońkowie Kościelnym, nie można tego potwierdzić. Wcześniejsze akta, w tym rejestr pogłównego wymieniają jeszcze w 1676 r. w Bońkowie:
- Andrzeja, Mateusza, Tomasza i Szymona — Bunkowo Skrody (pow. szreński);
- Tomasza, Stanisława, Wojciecha, Each (?) i Jana — Bunkowo Podleśne (pow. szreński).
Zapewne chodzi o Mateusza/Macieja z Bońkowa-Środów, który wystapił w 1689 z przydomkiem Puscz. Wawrzyniec musiał być synem któregoś z wymienionych w spisie pogłównego. Podczas gdy nie ulega wątpliwości pochodzenie Puszczów z parafi Lutocin i Bieżuń  od dwóch osób z Zimolzy i Mojnowa w 1735 noszących nazwisko Puszcz  o tyle nie jest pwene, z której linii Czachowskich wzięli się oni w parafi Lutocin, czy bezpośrednio z niedalekiego Bońkowa od Wawrzyńca i Macieja/Mateusza Bońowskich Puszczów, czy może po innej nieznanej linii. Niewatpliwie są to z całą pewnością potomkowie linii Czachowsckich przydomku Puscz vel Pusczyk osiadłej w Bońkowie Podleśnym w XVI w. i tam dziedziczących także pod przydomkiem Żyłka vel Szylka w 1533 i 1578 r. Stamtąd rozeszli się z przydomkiem Puscz po Zawkrzu. Z jednego z braci Żyłków vel Puszczów wyszli Maciej i Wawrzyniec Puszczowie w Zimolzie i Mojnowie.
    W końcu XVII w. (ok. 1680) Bońkowscy Puszczowie zubożeli i osiedli na gruntach dórb bieżuńkich w parafi Lutocin - Wawrzyniec i Maciej Puszczowie vel Puszczykowie - Zimolza i Mojnowo 1735 [11]. Stąd w XVIII w. rozrodzili się po okolicznych parafiach. m.in. bieżuńskiej. Jeszcze w XVIII w. pisani w aktach metrykalnych bez stanu społecznego lub jako uczciwi raz jako spectabilis. Początkowo wchodzili w związki małżeńskie z okoliczną szlachtą: Bońkowskimi, Rzeszotarskimi i in. W poł. XVIII w. spadli definitywnie do stanu chłopskiego przez małżeństwa z ludnością wsi pańszczyźnianych i czynszowych.
    Mama Henryki,  Stanisława z Witkowskich h. Poraj, zubożałej rodziny osiadłych w XVIII w. na prawie miejskim w Bieżuniu. Była działaczką społeczną i radną wojewódzką 1965-1969 [4] [1].
    Na chrzcie św. otrzymała imona Henryka Alfreda Barbara. Patronką bierzmowania również była św. Barbara. Rodzice chrzestni faktycznie trzymający do chrztu: Wanda z Puszczów Bednarska (ciotka) i Teofil Witkowski (wuj). Świadkiem chrztu był Stanisław Puszcz z Radzanowa. W akcie urodzenia, jako matkę chrzestną wskazano Wandę Bednarską zd. Puszcz - ciotkę i Stanisława Puszcza co nie jest prawdą. Akt urodzenia chrztu napisany był niedbale: podano tylko imię ojca Henryki i nazwisko ojca, brak danych matki, brak imienia dziecka: jedynie poczatek imienia, "He...", podano właściwą datę urodzenia 11.03.1947, na marginesie aktu informacja o ślubie z Tadeuszem Netczukiem i adnotacja ks. Pszczółkowskiego o tym, że akt dotyczy Henryki Alfredy Puszcz i że został sporzadzony niedbale.
    W wieku 4 lat bardzo ciężko przeszła zakażenie ogólnoustrojowe (sepsę) po infekcji z wodobrzusza w otrzewnej po przeziębieniu. Uratowana dzięki interwencji dr Konstancji Jeśman z Sierpca (1909-2000).
     Od dziecka wyróżniała się zdolnościami plastycznymi, muzycznymi i manualnymi (rysunek, malarstwo, krawiectwo, śpiew) jak również sportowymi (jeździectwo konne). Cała rodzina była uzdolniona muzycznie. Mama Henryki śpiewała, tata grał na perkusji w orkiestrze strażackiej w Karniszynie, brat grał na instrumentach dętych, siostra Ewa na strunowych a Lilka śpiewała. Henryka grała na mandolinie i bandżo (instrumenty czterostrunowe) w zespole muzycznym w liceum, z którym koncertowała w całym województwie. Uzdolniona już wtedy także artystycznie (rysunek, malarstwo, krawiectwo, prace ręczne), jak również językowo (język francuski i rosyjski). W szkole średniej reprezentantka szkoły w piłce ręcznej, najpierw w rozgrywkach międzyszkolnych, potem w wojewódzkich. W młodości miłośniczka architektury, literatury, jazdy konnej i motocykli.
    Ukończyła Szkołę Podstawową im. A. Zamojskiego, a następnie Liceum im. Wł. Orkana w Bieżuniu (magna cum laude). Dostała się do płockiej Małachowianki, jednak odległość i sytuacja ekonomiczna rodziny nie pozwoliły na wyjazd do Liceum w Płocku. Jej wychowawcą i polonistą był mazowiecki poeta, tłumacz i poseł na Sejm (1957-1965) Stefan Gołębiowski. Maturę zdała z wyróżnieniem. Należała do grona najlepszych uczniów i najlepszych absolwentów bieżuńskiego liceum. Ze względów politycznych (konflikty w lokalnej społeczności skąd pochodziła - mama była radną wojewódzką 30.05.1965-01.06.1969) nie mogła studiować wymarzonej architektury, pomimo iż została przyjęta na Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej. W r. 1965 r. musiała zmienić studia na rusycystykę. Wyjechała do Gdyni gdzie ukończyła studia licencjackie na filologii rosyjskiej i pedagogice w Studium Nauczycielskim w Gdańsku w 1967 r. Szkoła ta była wówczas nowoczesnym ośrodkiem eksperymentalnego kształcenia nauczycieli. Zajęcia praktyczne studenci mieli w budynku Państwowego Liceum Pedagogicznym (później Studium Nauczycielskim) Towarzystwa Przyjaciół Dzieci i Szkoły Podstawowa Nr 74 im. Karola Świerczewskiego  w 2000 r. przemianowanej na Jana Pawła II - Pomniku PRL - oddanej do użytku w 1948 r. Zajęcia odbywały się w Gdańsku i Oliwie, a akademik w Gdyni na wzgórzu Nowotki (dziś Św. Maksymiliana). Zajęcia w Studium prowadzili wykładowcy Uniwersytetu Gdańskiego. Obiekt był pod opieką Instytut Pedagogiki, Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego do grudnia 2008 roku, a w 2009 r. zlikwidowano go razem ze szkołą podstawową a budynek rozebrano. Latem 1967 r. pracowała na koloniach letnich na Pomorzu jako nauczyciel wychowawca. Tam też odbyła pierwsze praktyki szkolne poza Oliwą.
    W klubie oficera w Gdyni poznała swojego przyszłego męża Tadeusza Netczuka. Po ślubie w 1967 r. małżonkowie osiedli na stałe we Wrocławiu. Od 1968 roku uczyła w w Szkole Podstawowej Nr 80 im. Tysiąclecia Wrocławia na Brochowie, a następnie od 1969 do 1984 w Szkole Podstawowej Nr 110 im. Gustawa Morcinka we Wrocławiu (nieistniejąca, dziś LO nr VIII,  przy ul. Zaporoskiej), gdzie była jednym z założycieli NSZZ "Solidarność". W 1969 r urodziła córkę Anne. Jako filolog rusycysta i pedagog kontynuowała kształcenie na studiach magisterskich we Wrocławiu w latach 1976-1978 na filologii rosyjskiej U.Wr.  Dwukrotnie była rachmistrzem spisowym podczas spisów powszechnych w 1970 i 1978 r. Zdobyła uprawnienia kierownika wycieczek i kolonii. W latach 1970-1980 autorka innowacyjnych wówczas metod nauczania języka przez zabawę i przygotowywania tematów lekcyjnych przez uczniów, za co była wielokrotnie wyróżniana przez Kuratorium Oświaty.
    Od 1984 r.  w wyniku choroby zawodowej utraciła możliwość pracy w szkole - była na rencie z powodu niedowładu więzadeł głosowych i chorego kręgosłupa po przepuklinie lędźwiowej. Uzyskała 3 grupę inwalidzką, do emerytury pozostała na rencie wychowując ur. w 1985 r. syna Łukasza. Dopiero po jedenastu latach (1996 r.) odzyskała częściowo możliwość normalnego mówienia, a po piętnastu wrócił głos, ale o niższej barwie niż przed chorobą. Do 1992 r. sporadycznie udzielała korepetycji, co było utrudnione z powodu dysfunkcji narządu mowy. Od 2002 r. na emeryturze. Zajmuje się domem. Główne hobby to ogrodnictwo, hodowla roślin ozdobnych, literatura naukowa i filologiczna, a także rozrywki umysłowe, rysunek, muzyka poważna i genealogia [2] [3]. 

Źródła:
[1] Tablice Genealogiczne Rodów Puszczów, Witkowskich i Czyżyków z Zawkrza na podstawie pełnych wypisów z akt metrykalnych parafi w Lutocinie i Bieżuniu, 2012;
[2] Świadectwa, dowody, licencje, odznaczenia, zdjęcia, ilustracje, albumy, Archiwum Rodziny Netczuków z Wrocławia im. E. Wolskiego (dawniej Archiwum rodziny Eugeniusza Netczuka);
[3] Materiały genealogiczne: zapiski, wspomnienia, rejestry, tablice genealogiczne, Archiwum Genealogiczne Rodu Netczuków, 2012;
[4] Dziennik urzędowy wojewódzkiej rady narodowej w Warszawie z 17.06.1965 r. nr 9, poz. 116, s. 2; https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/publication/111392/edition/104157/content?ref=desc (dostęp: 15.10.2017);
[5] Słownik historyczno-geograficzny województwa płockiego w średniowieczu, opr. Anna Borkiewicz-Celińska, zesz. 1, Ossolineum, Wrocław 1980; zesz. 2, Ossolineum, Wrocław 1981; zesz. 3, Wydawnictwo Instytutu Historii PAN, Warszawa 1998; zesz. 4, Wydawnictwo Instytutu Historii PAN, Warszawa 2000, str. 50, źródło: http://www.slownik.ihpan.edu.pl/search.php?id=12809&q=Czachowo&d=6&t=0  (10.2014);
[6] Herbarz mazowiecki, t. 3. Powiat bielski, J. Łempicki, Poznań 1998, s. 147;
[7] . „Districtus Bielscensis. Mansorum praedialium. (Wsi szlachty zagrodowej). (...) Parochia Proboszczowice. (...) [1578 r.] Peszino Sobki (?) [część wsi Pęszyno]: (...) Albertus Mathiae Czachowski Pusczik, man. ½. (...)” [Albert Czachowski Pusczik, s. Macieja, pół włóki], za: Mazowsze, Adolf Pawiński, Warszawa 1895, seria: Źródła dziejowe, t. 16,  str. 26, źródło: http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=2937 (dostęp: 10.2014);
[8] „Districtus Srzenensis, (Wsi szlachty zagrodowej). Parochia Srzeńsko (Szreńsk). (...) [1531 r.] Bunkowo Witti (Bońkowo Podleśne), (...)  Relicta Mathiae Puscz, medii mansi ½ quartae. (...)”, za: Mazowsze, Adolf Pawiński, Warszawa 1895, seria: Źródła dziejowe, t. 16,  str. 62, źródło: http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=2937 (dostęp: 10.2014);
[9] "Bońkowo Podleśne (1531 Bunykowo Vythy, Bonikowo Viti, Bonykowo Podleśne) 19 km na SW od Mławy.(...) 3. Włas. szlach. 1531: (...) wd. po Andrzeju Macieju [? Maciejowiczu - uwaga autora] Puszczu – 1 wł. i 1/2 ćwierci folw. (...).”, za: Słownik historyczno-geograficzny województwa płockiego w średniowieczu, opr. Anna Borkiewicz-Celińska, zesz. 1, Ossolineum, Wrocław 1980; zesz. 2, Ossolineum, Wrocław 1981; zesz. 3, Wydawnictwo Instytutu Historii PAN, Warszawa 1998; zesz. 4, Wydawnictwo Instytutu Historii PAN, Warszawa 2000, str. 20, źródło: http://www.slownik.ihpan.edu.pl/search.php?id=12466&q=Bo%C5%84kowo&d=6&t=0 (dostęp: 10.2014);
[10] Słownik historyczno-geograficzny województwa płockiego w średniowieczu, opr. Anna Borkiewicz-Celińska, zesz. 1, Ossolineum, Wrocław 1980; zesz. 2, Ossolineum, Wrocław 1981; zesz. 3, Wydawnictwo Instytutu Historii PAN, Warszawa 1998; zesz. 4, Wydawnictwo Instytutu Historii PAN, Warszawa 2000, str. 229, źródło: http://www.slownik.ihpan.edu.pl/search.php?id=14366&q=P%C4%99szyno&d=6&t=0  (dostęp: 10.2014);
[11] Jerzy Piotrowski, Inwentarz dóbr bieżuńskich, Bieżuńskie Zeszyty Historyczne nr 28, 2014, s. 41, 45;
[12] Akta metrykalne parafii w Szreńsku 1682-1807.

Joanna Netczuk z Chwedynów (ur. 1952)

    Żona Kazimierza Netczuka, syna Zygmunta, wnuka Mikołaja, prawnuka Józefa Jana Netczuka (Gałąź z Piszczanki i ul. Narutowicza) [1]. Nauczycielka w Świeciu nad Wisłą [2].

Źródła:
[1] Materiały genealogiczne: zapiski, wspomnienia, rejestry, tablice genealogiczne, Archiwum Genealogiczne Rodu Netczuków, 2012;
[2] Relacje Darka Netczuka, 2006.

Robert Netczuk (ur. 1973)

    Syn Henryka i Barbary z Paluszkiewiczów, wnuk Dominika, prawnuk Łukasza, praprawnuk Dominika Netczuka (Gałąź z ul. Warszawskiej) [1]. Nauczyciel wychowania fizycznego w Zespole Szkół Nr 2 w Łukowie [2].

Źródła:
[1] Materiały genealogiczne: zapiski, wspomnienia, rejestry, tablice genealogiczne, Archiwum Genealogiczne Rodu Netczuków, 2012;
[2] Relacje Alfreda Netczuka, 2006.

Tomasz Netczuk, dr nauk medycznych (ur. 1973)

    Syn Adama i Wiesławy z Jędruszczaków, wnuk Henryka, prawnuk Mikołaja, praprawnuk Józefa Jana Netczuka (Gałąź z Piszczanki i ul. Narutowicza) [1]. Doktor nauk medycznych, neurochirurg w stołecznym szpitalu, autor prac naukowych, prowadzi indywidualną praktykę lekarską [2].

Źródła:
[1] Tablice Genealogiczne Rodu Netczuków, 2012;
[2] Relacja Tomasza Netczuka, 2011, 2012.

Robert Netczuk, dr prawa (ur. 1974)

    Syn Alfreda i Lidii z Badysiaków, brat Małgorzaty Netczuk, wnuk Jana, prawnuk Łukasza, praprawnuk Dominika (Gałąź z ul. Warszawskiej) [1]. Doktor prawa w specjalności prawo karne procesowe. Adiunkt na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, pracuje także we Wrocławiu. Z Wrocławiem łączy go również życie rodzinne [2].

Źródła:
[1] Materiały genealogiczne: zapiski, wspomnienia, rejestry, tablice genealogiczne, Archiwum Genealogiczne Rodu Netczuków, 2012;
[2] Relacje Roberta Netczuka, 2012.

Marzena Netczuk-Gwoździewicz (Tomko), dr nauk humanistycznych 

    Pracuje m.in. w Dolnośląskiej Szkole Wyższej we Wrocławiu. Pedagog specjalny, psycholog, psychoterapeuta [1] [2].

Źródła:
[1] http://nauka-polska.pl/dhtml/raporty/ludzieNauki?rtype=opis&objectId=206476&lang=pl (dostęp: 12.2013);
[2] http://www.ikunise.dsw.edu.pl/akademickie-centrum-pomocy-psychologiczno-pedagogicznej (dostęp: 12.2013).

Łukasz Karol Dominik Netczuk (ur. 1985)

    Syn Tadeusza i Henryki z Puszczów, wnuk Eugeniusza, prawnuk Mikołaja, praprawnuk Józefa Jana Netczuka (Gałąź z Piszczanki i ul. Narutowicza) [1]. Ukończył Sportową Szkołę Podstawową nr 72 we Wrocławiu (2000 - cum laude), następnie Liceum Ogólnokształcące nr 3 we Wrocławiu w klasie architektonicznej (2004 - magna cum laude), architekt (WA PWr - 06.2009 - magna cum laude). Uczestnik i współorganizator licznych plenerów i wystaw rysunkowych, laureat wielu konkursów. Od 2009 r. doktoryzuje się w specjalności architektura i urbanistyka na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. W ramach stażu dydaktycznego w latach 2009-2016 prowadził zajęcia rysunkowe i projektowe na kierunkach architetkura i gospodarka przestrzenna na Wydziale Architektury we Wrocławiu. Z zamiłowania ogrodnik i genealog. Interesuje się m.in. architekturą wernakularną, ochroną i rewaloryzacją zabytkowych zespołów urbanistycznych, zabytkoznawstwem (studia podyplomowe na UMK w Toruniu 2019-2020), krajobrazem nadrzecznym, architekturą średniowieczną [2]. Szczegółowe informacje na stronie domowej. Wykaz publikacji w naszej bazie.

Źródła:
[1] Materiały genealogiczne: zapiski, wspomnienia, rejestry, tablice genealogiczne, Archiwum Genealogiczne Rodu Netczuków, 2012;
[2] Świadectwa, dowody, licencje, odznaczenia, zdjęcia, ilustracje, albumy, Archiwum Rodziny Netczuków z Wrocławia im. E. Wolskiego (dawniej Archiwum rodziny Eugeniusza Netczuka).

Zobacz też:
Strona domowa Architekta

Ewa Maria Mafalda Netczuk-Pol (ur. 1985)

    Córka Andrzeja Pola i Marii z Frankiewiczów. Asystent w Zakładzie Budownictwa Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. Architekt (WA PWr - 2010), doktor nauk technicznych (WA PWr - 01.2017 - cum laude), magister sztuk pięknych w dziedzinie projektowania graficznego (09.2017). .